IMA LI SMETNJE KLANJATI U TZV. “SUNETSKIM” MESDŽIDIMA?
PITANJE: Esselamu alejkum.
Da li je čovjeku dozvoljeno da klanja po sunitskim mesdžidima pored džamije i da li je ispravna džuma koja se klanja tamo? Da vas Allah nagradi.
ODGOVOR: Alejkumusselam.
Termin “sunetski” mesdžidi
Prije odgovora na pitanje da malo prokomentarišemo termin “sunetski” mesdžidi:
Naime, podjela mesdžida na tzv. sunetske i novotarske nije poznata u islamskoj terminologiji niti zabilježena u islamskoj litraturi. Općepoznata je kur'anska podjela mesdžida na mesdžid takva (tj. Mesdžid Kuba’ ili Mesdžid Poslanika, sallallahu alejih ve sellem, shodno razilaženju, koji je izgrađen na bogobojaznosti od prvog dana) i mesdžid dirar (kojeg su sagradili munafici blizu “mesdžidu takva” sa ciljem razdora i nanošenja štete muslimanima, pa je naređeno da se sruši). Kaže Uzvišeni: “A oni koji su džamiju sagradili da bi štetu nanijeli i nevjerovanje osnažili i razdor među vjernike unijeli, pripremajući je za onoga koji se protiv Allaha i Njegova Poslanika još prije borio – sigurno će se zaklinjati: “Mi smo samo najbolje željeli” – a Allah je svjedok da su oni pravi lažljivci. Ti u njoj nemoj nikada molitvu obaviti! Džamija čiji su temelji, već od prvoga dana, postavljeni na takvaluku (strahu od Allaha) zaista više zaslužuje da u njoj obavljaš molitvu” (Et-Tevba, 107-108). Pa tako na osnovu ajeta da bi se neki mesdžid nazivao mesdžid dirar treba zadovoljiti četiri šarta: prvi – nanošenje štete, drugi – snaženje kufra, treći – unošenje razdora među vjernike i četvrti – pomaganje onih koji se bore protiv Allah i Njegovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem.
Druge vrste podjela mesdžida su uglavnom administrativne, istorijske ili slične prirode. Međutim, nazivati neke mesdžide “sunetskim” jer se u njima praktikuje sunet a druge “novotarskim” jer se u njima rade određene novotarije je u neosnovano i neprihvatljivo, jer su mesdžidi u osnovi Allahovi, Njemu pripadaju i zbog Njega se grade. U ovom kontekstu ispravno bi bilo reći: mesdžidi u kojima se praktikuje sunet i mesdžidi u kojima se rade novotarije, pri čemu mesdžidi ostaju Allahovi mesdžidi a kako se vjera praktikuje u njima to se vraća na same džematlije muslimane koji klanjaju u njima.
Sa druge strane, oni koji su sa svojim tzv. “sunetskim” mesdžidima htjeli da se odvoje i pobjegnu od novotara koji klanjaju u tzv. “novotarskim” mesdžidima IZ-a a na čije stanje se nije moglo suštinski mnogo uticati, ako uzmemo da im je namjera bila opravdana, lijepa i pozitivna, ono od čega su bježali (novotarije) nisu pobjegli. Odnosno, njihovi tzv. “sunetski” mesdžidi su postali centri nove novotarske dave, tj. tekfirske dave, u našim krajevima od koje takođe treba bježati i odvojiti se (ali ne sa nekim novim mesdžidima). Naravno, ti mesdžidi se međusobno razlikuju u dubini, težini i boji belaja i dalaleta u koji su upali shodno snazi dave koja se emituje iz njih. Tema tekfirovaca i tekfirske dave (nove gornjomaočanske) u našim krajevima je tema za sebe o kojoj sam lično sam mnogo govorio i pisao.
Ispravnost namaza i džume u “sunetskim” mesdžidima
Za ispravnost otvaranja i gradnje mesdžida nije uslov dozvola islamske zajednice.
Isto tako džuma u tim mesdžidima koji su otvoreni bez dozvole vladara ili islamske zajednice po ispravnom stavu učenjaka je ispravna.
A što se tiče ispravnosti namaza i džume (hutbi) u “sunetskim” mesdžidima, pošto je njihova tekfirska dava novotarska dava klanjanje za njima se vraća na pitanje klanjanja za novotarima.
A oko klanjanja za novotarima u akidi i velikim grješnicima, poznato je razilaženje među učenjacima Ehlu suneta. A ispravan je stav, a Allah zna najbolje, da je namaz za njima ispravan dokle god ih ta novotarija ili veliki grijeh ne izvode iz Islama. Ovo je stav hanefijskog i šafijskog mezheba i rivajet od imama Ahmeda.
Od dokaza da je namaz za njima ispravan je hadis kojeg bilježi Buharija od Ebu Hurejre, radijallahu anhu, u kojem Poslanik, sallallahua lejhi ve sellem, kaže: “Predvodiće vas u namazu, pa ako postupaju ispravno i vama je (namaz za njima) ispravan, a ako griješe vama je (namaz) ispravan a grijeh je protiv njih”.
Takođe, hadis kojeg bilježi Buharija od Ubejdullaha ibn Adijja da je ušao kod Osmana, radijallahu anhu, koji je bio okružen i zarobljen u svojoj kući i rekao mu: “Ti si imam ljudi i desilo ti se ovo što vidimo a u namazu nas predvodi imam fitne a nama je teško i nelagodno”. A on mu odgovori: “Namaz je ono najbolje što rade ljudi pa ako ljudi čine dobro čini ga i ti sa njima, a ako rade nešto loše ti se kloni tog lošeg djela”. Takođe, bilježi Buharija u svom Sahihu da su ashabi, imeđu ostalih Ibn Omer, radijallahu anhuma, klanjali za Hadždžadž ibn Jusufom a on je bio jedan od najgrešnijih ljudi.
S tim da je pokuđeno klanjati za novotarom i velikim grješnikom, pa ako je moguće da se klanja za nekim drugim treba ostaviti namaz za takvima osim ako bi to bio razlog ostavljanja klanjanja u džematu. A dokaz da je mekruh je vjerodostojan hadis od Sevbana, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Zaista se bojim za svoj Ummet od imama koji su na dalaletu” (Bilježi ga Ebu Davud, Tirmizi i Ahmed).
Ovo gore spomenuto se odnosi na propis klanjanja u tim mesdžidima u osnovi sa strane valjanosti namaza i same džume, tj. za onoga ko bi klanjao u tim mesdžidima onako usput jer su ga put ili okolnosti tu odvele, a ne da mu je cilj da u njima uči vjeru i traži uputu.
Treba li klanjati namaze i džume u “sunetskim” mesdžidima
Smatram da braća i sestre, sljedbenici dave koja poziva u izvorni Islam, trebaju potpuno izbjegavat klanjanje namaza i džuma u tim tzv. “sunetskim” mesdžidima, kao i da izbjegavaju (preciznije: bježe od) učešće u bilo kojim davetskim aktivnostima u organizaciji te (tekfirske) dave.
Razlog ovakvog stava zasnivam na tome što je ta tekfirska dava kod sebe sastavila i spojila nekoliko veoma spornih momenata koji su itekako opasni za obične muslimane koji ne mogu prozrijeti niti lahko skužiti ono što je akidetski sporno kod njih. Te sporne stvari se ogledaju u sljedećem:
– bavljenje najosjetljivijim pitanjima današnjice, poput mes'ela pojedinačnog tekfira, proglašavanjem određenih država, vladara i osoba uopćeno tagutskim, … , a uz to što i jeste belaj ove dave oni ova ista pitanja pogrešno, površno i nakaradno tumače,
– u ovim spornim pitanjima oni ne uzimaju znanje od pouzdanih i priznatih učenjaka današnjice nego od onih koji nemaju znanja, nepouzdanih kvaziučenjaka i poznatih tekfir-šejhova, što naravno čini njihovu davu (tumačenje mnogih pitanja) jako opasnom za običnog muslimana željnog praktikovanja čvrstog Islama,
– sve ovo rade uz istovremenu samouvjerenost da su samo oni na ispravnom, oni su samo Ehli sunet vel džemat, a svi drugi su popustili, pretjerali ili skrenuli, otišli u murdžije, tekfirovce, IZ i slično,
– posebna opasnost ove dave se krije u tome što je njihova dava veoma slična našoj u mnogim stvarima, u pozivanju na Kur'an i Sunet, širenju ispravne akide, borbe protiv novotarija, načelno vraćanje na iste šejhove (u tumačenju tevhida i akide uopćeno) i tako dalje, te je zbog ovoga veoma teško onme ko nema dovoljno znanja niti poznaje njihove devijacije da spozna i uvidi šta je kod njih sporno.
Ve billahi tevfik.
