ŠERIJAT SE NE MIJENJA S VREMENOM I MJESTOM

Uvođenje, obilježavanje i slavljenje praznika mimo dva bajrama, svejedno bili oni vjerski, državni, nacionalni ili običajni, nije dozvoljeno po šerijatu koji nam je dostavio Muhamed, sallallahu alejhi ve sellem.

Dokazi zabrane su tri općepoznata argumenta:
1- Muslimani imaju dva godišnja praznika (blagdana), uvođenje bilo kojed drugog je oponašanje šerijatskih praznika, a to nije dozvoljeno.
Dokaz zabrane su dva hadisa:
Prvi- Hadis od Ebu Bekra, radijallahu anhu, u kom je došlo da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Zaista svaki narod ima praznik, a ovo (bajram) je naš praznik.”
Bilježe ga Buharija i Muslim.
Drugi- Hadis od Enesa, radijallahu anhu, u kojem je došlo da su stanovnici Medine imali dva praznika iz vremena džahilijeta, Poslanik sallallahu alejhi ve sellem, je rekao:
“Zaista vam je Allah ta dva praznika zamjenio sa boljim od njih: kurbanskim i ramazanskim bajramom.”
Bilježe ga Ebu Davud, Nesai, Ahmed i Hakim, a vjerodostojnim ocjenjuju Hakim, Ibn Hadžer, Albani i Šuajb Arnaut.
2- Muslimanima nije dozvoljeno da oponašaju kjafire u njihovim običajima.
Dokaz za to su dva hadisa:
Prvi- Od Ibn Omera, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao:
“Ko oponaša neki narod on je od njih.”
Bilježe ga Ebu Davud i Ahmed a dobrim ili vjerodostojnim su ga ocjenili Ibn Hibban, Ibn Hadžer, Albani i Sulejman Ulvan.
Drugi- Od Ebu Hurejre, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao:
“Slijedit ćete običaje naroda prije vas, korak po korak, čak kad bi oni ušli u gušterovu rupu i vi biste sa njima.”
“Jesu li to židovi i kršćani?”, upitali su.
Odgovorio je: “A ko drugi?!”
Hadis bilježe Buharija i Muslim.
3- Proslavljanje tih praznika je popraćeno šerijatski spornim stvarima, a posebno se ističe u tome muzika i miješanje spolova.

Ovaj stav zabrane je mišljenje skoro svih savremenih selefijskih učenjaka do čijeg stava se drži. Od njih su: Muhamed Ibn Ibrahim, Bin Baz, Albani, Ibn Usejmin, Salih Fevzan, Stalna komisija za fetve i mnogi drugi. Ovo mišljenje su slijedili i selefije u Bosni što je općepoznata stvar.

Prije petnaestak godina pojavili su se stavovi i fetve nekih šejhova koji dozvoljavaju uvođenje i obilježavanje ovih praznika. Na te fetve je reagovala skupina poznatih šejhova iz Saudijske Arabije 2008 godine izdavši fetvu o zabrani dana državnosti. Među potpisnicima te fetve su sljedeći učenjaci: Abdurahman Berrak, Abdulah Gunejman, Muhamed Sujehban, Ali Gamidi, Abdullah Tuvejdžiri, Nasir Omer, Abdurahman Mahmud, Sad Humejid, Abdulah S'ad i Abdulaziz Abdulatif. U toj fetvi, između ostalog, naveli su da muftije koje dozvoljavaju državne praznike da su poznati po davanju olakšica i ohalaljivanju savremenih pojava i stvari za koje nema direktan šerijatski tekst nevodeći računa o šerijatskim pravilima, principima i ciljevima, uz to oni istovremeno kritikuju poznate učenjake koji su ih prethodili u zabrani istog. Zatim su dodali da među tim muftijama koji dozvoljavaju ima onih koji imaju lijep nijet i njihov idžtihad ih je odveo do tog stava ali su pogriješili, oko čega nema sumnje. Dok među njima ima i onih koji slijede svoje strasti nastojeći da udovolje željama ljudi.

A što se tiče argumenata sa kojim dokazuju dozvolu najjači od njih se svodi na dvije stvari:

Prva- da državni praznici nisu uopšte praznici, što je ništavno i neće se sa njima složiti ni oni koji su uveli te praznike.

Druga- da to nisu vjerski praznici nego svjetovni.

Odgovor na ovo je, naravno da nisu vjerski jer su ih uveli sekularisti od vremena Francuske revolucije pa nadalje, koji odvajaju vjeru od države, ali to ne mijenja suštinu problema a to je da ovi praznici oponašaju šerijatske praznike.

Ako bi neko rekao:

U ovom pitanju se ulemu razilazi pa u tome ima širine. Ovakvo pravdanje dozvole nije ispravno zbog dvoga:

1- razilaženje učenjaka samo po sebi nije argument u šerijatskim pitanjima, argumenti su šerijatski dokazi.

2- ako bismo uzeli da je razilaženje uleme dokaz onda bi nas to odvelo da ima širine u mnogim jasnim haram stvarima koje su neki savremeni učenjaci dozvolili, poput obilježavanja mevluda, bankovne kamate (da to nije zabranjena kamata), trgovačka osiguranja i mnoga druga pitanja.

Uz ovo, ako bi se ova dozvola pravdala političkim momentom i stanjem muslimana u ovoj državi kao i patriotskim osjećajima, ovo je najslabija karika za koju se može vezati.

Dozvolom harama ne čuvaju se muslimanski interesi a patriotizam se pokazuje na djelu kada dođe vrijeme da se on ispolji.

I na kraju kaže Uzvišeni:

“A tebi (Muhamede) smo poslije odredili da u vjeri ideš pravcem određenim (šerijatom), zato ga slijedi i ne povodi se za strastima onih koji ne znaju. ” (El-Džasije, 18)

A po ovom pitanju šerijat Muhameda je kao što on sam kaže ‘zaista svaki narod ima praznik, a ovo (bajram) je naš praznik.’ (Muteffekun alejhi)

Ve billahi tevfik

Ukoliko pronađete gramatičku grešku, OZNAČITE TEKST i prijavite tako što ćete pritisnuti Ctrl+Enter kada je tekst označen.

Tagovi