JE LI TAČNO TUMAČENJE DR. ZAKIRA KADA I ZAŠTO SE UBIJA MURTED?

PITANJE: Esselamu alejkum.
Jel ovo ovako kao što kaže dr. Zakir Naik?

ODGOVOR: Alejkumusselam ve rahmetullahi ve berekatuhu.

Hvala Allahu i neka je salavat i selam na posljednjeg vjerovjesnika, a zatim:

U prijevodu, ako je tačan i precizan, dr. Zakir Naik kaže:

„Tako da nije generalno pravilo da svaka osoba koja je musliman, pa postane otpadnik od islama da se mora kazniti smrtnom kaznom. Osoba koja je bila musliman, pa postane otpadnik a zatim huška protiv islama i govori protiv njega, onda je kazna smrt.“

Takođe, kaže: „U islamu nije generalno pravilo da osoba koja je musliman, pa postane nemusliman, biva ubijena. Samo ako huška protiv islama, i pravi zavjere protiv islama, tada biva osuđen na smrt“.

Ovo tumačenje propisa murteda, tj. muslimana koji ostavi islam, od strane dr. Zakira Naika je pogrešno i oprečno idžamu učenjaka i nedvosmislenom vjerodostojnom sunnetu.

Naime, po idžmau (konsenzusu) učenjaka ovog ummeta vadžib je ubiti murteda (otpadnika), a učenjaci se razilaze da li je traženje od njega da učuni tevbu vadžib ili mustehab, takođe razilaze se kako se čini tevba i da li je isti propis za ženu otpadnicu ili ne.

Dakle, nema razilaženja među učenjacima da je vadžib ubiti murteda koji odbije da učini tevbu, tj. da se vrati u islam.

Obaveza ubijanja murteda se dokazuje s dva općepoznata hadisa:

Prvi – Hadis kojeg bilježi Buharija u svom Sahihu (takođe Ebu Davud, Tirmizi, Nesai i Ibn Madže) od Abdullah ibn Abbasa, radijallahu anhuma, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Ko promijeni vjeru ubite ga”.

Kaže imam Malik: “Značenje hadisa se odnosi na onog ko izađe iz Islama u kufr, a onaj ko izađe iz kufra u kufr na njega se ne odnosi hadis” (El-Džami’u li ahkamil-kur’an, El-Kurtubi 3/47).

Drugi – Hadis mutefekun alejhi (Buharija i Muslim), a bilježe ga Ebu Davud i Ahmed, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, poslao Ebu Musu El-Eš’arija u Jemen, a zatim za njim poslao Muaz ibn Džebela, radijallahu anhum. Pa kada mu je Muaz došao dao mu je naslonjač i rekao da sjedne, a neki čovjek koji je bio vezan je sjedio kod njega. Pitao ga je Muaz: “Šta je ovo?” A on odgovori: “Bio je Židov, pa primio Islam a onda se vratio židovstvu”, i dodao da sjedne. A on mu reče: “Neću sjesti sve dok ne bude ubijen, presuda Allaha i Njegovog Poslanika”, ponovio je tri puta, pa je Ebu Musa naredio da ga ubiju.

U rivajetu kod Ebu Davuda je došlo da je Ebu Musi, radijallahu anu, doveden čovjek koji napustio islam (tj. postao murted), on ga je pozivao 20 noći ili blizu toliko (da učini tevbu). A onda je došao Muaz, radijallahu anhu, i tražio od njega da učini tevbu pa je odbio, zatim je naredio da ga ubiju.

Stav da se otpadnik od Islam ubija nakon što odbije učiniti tevbu, prenešen je od četvorice pravednih halifa, Muaz ibn Džebela, Ebu Muse El-Eš’arija, Ibn Abbasa, Halid ibn Velida, Ibn Mes’uda, radijallahu anhum, Hasana El-Basrija, Zuhrija, Mekhula, Nehaija, Lejsa, Evzaija, Ishaka ibn Rahuvijje, i ostalih. (Musannef, Ibn Ebi Šejbe 10/137-139, Musannef Abdirrezzak 6/437-441, El-Mugni 12/264 i Fethul-bari 12/210)

Takođe, ovo je stav sve četiri mezheba: hanefijskog (El-Mebsut, Es-Serahsi 10/98), malikijskog (Mevahibul-dželili, El-Hattab 6/279), šafijskog (Nihajetul-muhtadž, Er-Remli 7/398) i hanbelijskog (El-Furu’, Ibn Muflih 6/169). Također, ovo je stav i zahirijskog mezheba (El-muhala, Ibn Hazm 11/188-199).

A što se tiče idžma učenjaka oko ovog propisa, da se murted ubija ako odbije tevbu, to prenose mnogi učenjaci:

Kažu hanefijski učenjak Ibnul-Hummam (Fethul-kadir, 6/69), hanbelijski učenjak Ibn Kudame (El-Mugni, 8/123), Ibnul-Munzir (El-Idžmau, str. 122) i Ibn Hadžer (Fethul-bari 12/202) da je potvrđeno da je Ebu Bekr, radijallahu anhu, vodio borbu protiv murteda a u tome su se složili s njim ostali ashabi, pa se to smatra idžmaom (konsenzusom).

Kaže imam Nevevi (Šerhu Muslim, 6/295) pri komentaru hadisa Ebu Muse El-Eš’arija, radijallahu anhu (gore spomenutom): „Hadis ukazuje da je vadžib ubiti murteda, idžmau učenjaka je na tome. Međutim, razišli su se oko traženja od njega da učini tevbu, je li to vadžib ili mustehab? Razišli su se oko toga šta je dovoljno za tevbu i da li se ona prima, kao i da li je u tom propisu žena poput muškarca ili nije.

Malik, Šafija, Ahmed i džumhur prvih i potonjih učenjaka smatraju da se od njega (murteda) traži da učini tevbu. Prenosi malikijski učenjak Ibn El-Kassar da je na tome idžma ashaba.

Dok Tavus, El-Hasen (El-Basri), malikijski učenjak El-Madžišun, hanefijski učenjak Ebu Jusuf i zahirije smatraju da se od njega ne traži tevba, a ako se pokaje koristiće mu tevba kod Allaha, a obaveza ga je ubiti zbog riječi Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem: “Ko promijeni vjeru ubite ga”.

Kaže ‘Ata: ‘Ako je rođen kao musliman ne traži se od njega tevba, a ako je rođen kao kjafir, pa primi islam pa ga ostavi, od njega se traži tevba’“.

Kaže imam Sane’ani (Subulus-selam 3/264) pri komentaru istog hadisa od Ebu Muse El-Eš’arija, radijallahu anhu: „Hadis je dokaz da je vadžib ubiti murteda i na tome je idžma. Razilaženje je oko toga da li se od njega traži tevba prije njegovog ubijanja ili ne? Džumhur je na stavu da je vadžib tražiti da učini tevbu“.

Kaže hanbelijski učenjak Ibn Kudame (El-Mugni 9/3): „Idžma učenjaka je na tome da je vadžib ubiti murteda.“

Kaže malikijski učenjak Ibn Rušd (Bidajetul-mudžtehid 2/242): „Složni su (učenjaci), da ako se otpadnik uhvati prije nego što se počne boriti, da se muškarac ubija, zbog riječi Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem: “Ko promijeni vjeru ubite ga”, a razišli su se oko ubijanja žene, …“.

Kaže Šejhul-islam Ibn Tejmije (Mihadžus-sunne 1/307): „Ubijanje murteda je vadžib oko čega su složni muslimani (tj. učenjaci)“.

Prema tome, stav koji je iznijeo dr. Zakir Naik „U islamu nije generalno pravilo da osoba koja je musliman, pa postane nemusliman, biva ubijena. Samo ako huška protiv islama, i pravi zavjere protiv islama, tada biva osuđen na smrt“, je oprečan idžamu učenjaka, tj. da je vadžib ubiti murteda ako odbije učiniti tevbu svejedno huškao i pravio zavjere protiv islama ili ne, a oko samog primanja tevbe ima razilaženja (ispravno je da mu se prima tevba, na čemu je džumhur). Nije mi poznato da je neko od prvih učenjaka nešto slično rekao.

Uz dužno poštovanje prema velikom daiji, šejhu i doktoru, ali svačiji govor se uzima ili odbacuje osim govora Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, on je u ovome pogriješio i nije dozvoljeno slijediti ga u tome jer je to oprečno idžmau učenjaka. A učenima je obaveza da upozore na tu grešku.

Spuštanje ovog propisa na pojedinca, tj. kažnjavanje murteda, je u ovlasti muslimanskog vladara a ne običnih muslimana, što je tema za sebe.

A što se tiče mudrosti ubijanja murteda ako odbije tevbu, o tome možete pročitati na ovom linku:

ZAŠTO U ISLAMU NIJE DOPUŠTENO SLOBODNO IZAĆI IZ VJERE?