VAKCINISANJE PROTIV KORONE (DA/NE)
U proteklom periodu došlo mi je na desetine pitanja o propisu vakcinisanja protiv korone.
U osnovi, šerijatski status vakcinisanja potpada pod opći propis liječenja u islamu koje je dozvoljeno (liječenje) i propisano po velikoj većini učenjaka.
Propis vakcinisanja u ovom stanju se vraća na štetnost samog cijepljenja. Pa ako je vakcinisanje štetno za tijelo, nije dozvoljeno po tekstu hadisa kojeg prenosi Ebu Se’id el-Hudri, radijallahu anhu, a bilježe ga Ibn Madže i Darekutni da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Nema štete niti nanošenja štete”. A ako vakcinisanje nije štetno ili čak se potvrdi da je korisno, onda je ono dozvoljeno i propisano.
Da li je vakcinisanje korisno ili štetno?
Oni su podjeljeni u dva međusobno suprotstavljena tabora: zagovarače vakcinisanja i strastvene protivnike istog.
Zagovarači vakcinisanja
Smatraju da je vakcina korisna, potrebna pa čak nužna i obavezna. Njen cilj je stvaranje imuniteta na određenu bolest. Po njima je vakcinacija djece smanjila smrtnost i iskorijenila neke opasne bolesti.Na ovom stavu je sva farmaceutska industrija širom svijeta, Svjetska zdravstvena organizacija, ministarstvo zdravlja većine država, većine medicinskih ustanova i fakulteta.
To su mnogi doktori, ljekari, medicinski stručnjaci, nezavisni istraživači i neki medicinski instituti širom svijeta. Oni smatraju da je vakcinacija pogubna i štetna za ljudski organizam, da predstavlja sistematsko uništavanje imunog sistema jer su sadržaj vakcina čisti otrovi i štetni materijali, poput raznih virusa, kancerogenih konzervansa, teških metala, žive, aluminijuma, zametka pileta, tkiva abortiranog fetusa, ovčijih crvenih krvnih zrnaca, ćelije majmunskih bubrega i seruma teleta. Oni se trude da dokumentuju, istraže i analiziraju, prave statistiku i studije i sve to javno prezentuju. Također, smatraju da vakcine uzrokuju mnoge savremene bolesti: doživotnu alergiju, astmu, autizam, dječiju paralizu, rak, leukemiju i genetske mutacije. Po njima vakcine imaju suprotne efekte tj.izazivaju umjesto da sprečavaju bolesti a farmaceutske kompanije prave lažne statistike i mijenjaju imena bolesti koje vakcine izazivaju kako bi se sakrilo njihovo pogubno dejstvo. Svi “dokazi” o ispravnosti vakcina zasnivaju se jedino na lažnim i namještenim istraživanjima na međusobnim “konzesuzima” farmaceutske industrije, naučnika i političara koji rade za njih. Iza svega ovoga, po njima, stoje moćne farmaceutske korporacije kojima je osnovni cilj materijalna dobit.
Nakon spomenutog može se reći da se propis dobrovoljnog vakcinisanja svakog čovjeka vraća na njegovo lično opredjeljenje, ubjeđenje i sljeđenje jednog od gore dva spomenuta stava.
