DA LI SU EL-KAIDA I USAME BILADIN HARIDŽIJE
PITANJE: Selam alejkum.
Htio sam da znam vaše mišljenje od džihadu u Avganistanu i u Iraku. Da li su haridžije oni koji su tamo bore zato što nisu dobili dozovlu vladara?I da li je Usama Biladin bio haridžija? Barekellahu fik na odgovoru.
ODGOVOR: Alejkumusselam.
Borba u Afganistanu, koja se vodi između okupatora od strane NATO-snaga, prvenstveno Američke vojske a zatim njenih saveznika (pripadnika NATO-a i afganistanske opozicije) i između Talibana i drugih islamskih skupina koje pružaju otpor okupatoru, je džihad u pravom šerijatskom smislu te riječi. Za džihad protiv okupatora, kjafira, nasilnika i zulumčara nije potrebna dozvola vladara niti da bude zastava džihada podignuta. Ova borba potpada pod tzv. ODBIJANJE NAPADAČA (u šerijatskoj terminologiji: def’us-sail) pri čemu je obaveza muslimanima tog mjesta da se odupru neprijatelju napadaču shodno mogućnostima. A na muslimanima van tog mjesta (Afganistana) je mustehab da ih pomažu imetkom, životima, dovama i u svakom drugom smislu.
Sve ovo isto se odnosilo na borbu (džihad) Iračana protiv Američkog okupatora i njenih saveznika.
A što se tiče pitanja da li su Al-Kaida i Usame Biladin haridžije, da bi se razumjelo to pitanje i odgovor na njega treba poznavati temelje akide islamske sekte haridžija, njihovu historiju kao i stav učenjaka Ehli sunneta prema njima. Taj dio teme (o sekti haridžijama) ostavljam samom čitaocu i njegovoj općoj islamskoj naobrazbi.
A da li su Al-Kaida i Usame Biladin haridžije, po tom pitanju se među savremenim učenjacima, daijama, islamskim trudbenicima i misliocima mogu naći otprilike sljedeća tri stava:
prvi – da oni ne samo da nisu haridžije nego da su pravi i istinski mudžahidi savremenog doba pri čemu se opravdavaju skoro sve (ili većina) njihove aktivnosti na terenu,
drugi – da su oni oličenje haridžija savremenog doba,
treći – da nisu na akidi haridžija s tim da je njihov menhedž djelovanja šerijatski neprihvatljiv i neutemenjen, a da su većina njihovih aktivnosti i djelovanja na terenu bespravo ubijanje ljudi, fesad, smutnja, rušenje i slično. Ovo je stav velike većine savremenika.
Naravno, ima još stavova koji su kombinacija spomenutih ali s obzirom da se to ne traži u pitanju nema potrebe da se ti stavovi detaljišu.
Prenosi se na jednom websajtu (http://mypage.ayna.com/twairqmh/taleban2.ram ili http://www.lakii.com/vb/a-113/a-14114/) da je upitan šejh Salih el-Luhejdan, član Vijeća visokorangirane uleme, član Stalne komisije za fetve i bivši predsjednik Vrhovnog suda u Saudijskoj arabiji: “O šejh, neki učenjaci smatraju da su Biladin i njegov džemat haridžije, a pokret Talibana se kompromitovao po ovom pitanju pošto daje utočište haridžijama, pa da li ovo mijenja propis džihada i njihovo (Talibana) pomaganje?”
Šejh je odgovorio sljedeće: “Oni nisu haridžije, jer ono što smo vidjeli od onog na čemu su bili haridžije koji su poveli borbu protiv Alije, radijallahu anhu, a nakon toga vodili ratove dokle god je trajala Emevijska država i dokle god je trajala Abasijska država sve dok se nije raspala, njihova djela se ne podudaraju sa onim što se prenosi od Talibana. A što se tiče Talibana i njihovih protivnika sa kojima se spore to su međusobno podijeljene skupine i narod kojeg su zadesili razlozi podjele onakvi kakvi su ih snašli, zatim od zadnjih iskušenja i fitni koje su ih snašle je ono što je vezano za Biladina i probleme oko njega. A nema sumnje da su neki ljudi nesrećni sami po sebi i da donose nesreću drugima, a čovjeku se ne pripisuje osim ono za što se pouzdano zna da ga to karakteriše. Onaj ko čita istoriju haridžija i ono na čemu su bili, da su ubijali muslimane a klonili se mušrika, te da su Aliju, radijallahu anhu, i njegove pristalice od Poslanikovih, sallallahu alejhi ve sellem, ashaba učesnika Bedra u oslobodioca Mekke da su njihovu krv ohalalili osim onih koji se sa njima slože, nema sumnje da se njihovo (haridžija) stanje razlikuje od stanja skupine (El-Kaide, Biladina i Talibana) koja kod sebe ima grešaka (prijestupa), međutim te grške nisu kao djela skupine koja se zove haridžije”. Zatim je šejh priupitan: “O šejh, da li se Biladin i njegov džemat (El-Kadida) ubrajaju u haridžije?” Pa je odgovorio: “Ovo što sam ti odgovorio je vezano za Biladina i njegov džemat (El-Kaidu)”.
Ovaj stav koji je izložio šejh El-Luhejdan, a on je jedan od najstarijih, najuticajnijih i najrespektabilnijih šejhova u Saudiji, je najbliži ispravnom, pravednom i objektivnom, a Allah zna najbolje.
Naravno, ovim se ne brane El-Kaida i Biladin niti opravdavaju u stvarima u kojima su kritikovani, a što nije tema pitanja, nego je ovo nastojanje da se praktično primjene riječi Uzvišenog: “Budite pravedni, to je bliže bogobojaznosti, bojte se Allaha, jer Allah dobro zna ono što činite” (El-Maide, 8). Ve billahi tevfik.
